Żyłem u boku Świętego. Inaczej mówiąc, niemal przez czterdzieści lat, codziennie, widziałem z bliska świętość, o której zawsze myślałem, że taka powinna być. Dostrzegałem ją w tym człowieku, w Karolu Wojtyle, w jego tak bardzo głębokim, tak pełnym tajemnicy kontakcie, jaki miał z Bogiem. W jego głębokiej, a zarazem przejrzystej wierze. W jego odwadze, z jaką świadczył o prawdzie Chrystusa i wartości życia. I w jego miłości, z jaką zbliżał się do każdego człowieka, szanując jego godność.
Widziałem świętość z bliska, kiedy papież Wojtyła jeszcze żył. Widziałem świętość z bliska. Widziałem świętość zwyczajną, wpisaną w codzienność, w obowiązki i trudy każdego dnia, w spotkania z ludźmi z całego świata, w wielkie publiczne ceremonie, a także w strzeżone zazdrośnie chwile osobistego życia duchowego. Później, po latach widziałem świętość znaczoną nieustannie krzyżem, jaki zresztą było całe życie Karola Wojtyły. Widziałem świętość graniczącą z heroizmem. Widziałem także jego świętość w tej niewiarygodnej rzeszy ludzi, którzy przyszli, aby go pożegnać po raz ostatni. Potem zaczęli nawiedzać jego grób.

Kiedy zapadł wyrok skazujący jej dziecko na 25 więzienia, jej świat się rozsypał.jednak nie poddała się i walczyła o syna - Tomasza Komendę - do ostatniej łzy, do momentu, kiedy usłyszała, że jest niewinny.Teraz walczy o jego codzienność i uczy, jak żyć w świecie, który tak bardo się zmienił.Przez 18 lat, nakrywając stół do wigilijnej kolacji, zostawiała wolne miejsce.Nie dla zbłąkanego wędrowca, tylko dla własnego syna, niesprawiedliwie skazanego za gwałt i morderstwo.Stała pod drzwiami więzienia i krzyczała, że jeśli on się zabije, ona zrobi to samo.Krążyła po mediach, prokuraturach, odwiedzała prawników z dokumentami w reklamówce, przekonując, że jej dziecko jest niewinne.I mimo, że nikt jej nie wierzył, ona nigdy nie traciła wiary.

Zamach na prawdę odsłania nieznane kulisy największej w historii Polski katastrofy lotniczej oraz śledztwa w tej sprawie. Małgorzata Wassermann w rozmowie z Bogdanem Rymanowskim ujawnia szczegóły przesłuchania w Moskwie, w czasie którego doszło do próby zwerbowania jej przez agentkę rosyjskich służb. Córka posła, który zginął w katastrofie, od pięciu lat z wielką determinacją walczy o prawdę o tym, co wydarzyło się 10 kwietnia 2010 roku. W książce przedstawia najbardziej prawdopodobny przebieg dramatu, obnaża zaniechania rządu Donalda Tuska i niekompetencję prokuratury.