Gdy nadszedł czas próby, polscy duchowni w mundurach ruszyli na front. Nie po to, by strzelać do Niemców. Nie po to, by zabijać Sowietów.Mieli wspierać walczących Polaków.Wątpiącym dodać otuchy, zmuszonym do zabijania wrógów odpuszczać grzechy, umierającym udzielać ostatniego namaszczenia.Kampania wrześniowa kończy się klęską.Choć sowieckie zdziczenie wobec duchownych nie jest tajemnicą, polscy kapelani idą do niewoli razem ze swoim wojskiem.Tu też będą żołnierzy podtrzymywać na duch. Będą potajemnie odprawiać Msze Święte i w ukryciu przed strażnikami spowiadać.Do końca zachowają honor żołnierski i wiarę w Boga.Dadzą świadectwo bezprzykładnej odwagi w obliczu bestialstwa stalinowskich okupantów.

Talibowie nie mają skrupułów.Swój islamski radykalizm wprowadzają bezlitośnie i krwawo.Terroryzowani przez nich ludzie, by przeżyć,chwytają się tego, co z pozoru wydaje się się zupełnie niezrozumiałe.Nilofar Ayoubi do trzynastego roku życia wychowywała się jako chłopiec.Dzięki temu mogła się uczyć i wychodzić na ulice, ale gdyby talibowie poznali jej sekret, prawdopodobnie od razu by ją zabili.Nieraz groziła jej śmierć z ich rąk.Kiedy po dwudziestu latach budowania wolności talibowie znowu przejęli kraj, Nilofar i jej mąz znaleźli się na liście osób do zabicia i musieli uciekać.udało się.Dzięki temu może świadczyć o zbrodniach terrorystów, którzy znowu rządzą Afganistanem...o okrutnym prawie, publicznych egzekucjach, uprawach opium, zmuszaniu małych chłopców do prostytucji i o tym, że kobiety w jej kraju zostały ostatnimi na placu boju w walce z fundamentalistami.